To chyba najbardziej stabuizowana grupa ofiar II wojny" - usłyszała autorka od archiwistki, z którą rozmawiała na początku pracy nad książką. I rzeczywiście: o polskich ofiarach nazistowskiego programu "eutanazji" wiadomo niewiele. A to, co udało się ustalić, nie dotarło do powszechnej świadomości. Bo kto poza specjalistami wie, że było ich co najmniej dwadzieścia tysięcy? Albo że po raz pierwszy komory gazowej Niemcy użyli do zgładzenia pacjentów szpitala psychiatrycznego w Owińskach?
Na przykładzie trzech miejsc - dziecięcej kliniki psychiatrycznej w Lublińcu, szpitala psychiatrycznego w Gostyninie i domu opieki w Śremie - Kalina Błażejowska opisuje wszystkie kategorie ofiar. Niepełnosprawne dzieci, chorych psychicznie dorosłych i niesamodzielnych najstarszych - tych, których niemieccy lekarze uznali za "bezduszne istoty", wiodące "życie niewarte życia".
Odkrywa przy tym nieznane dokumenty, ustala wstrząsające szczegóły, znajduje naocznych świadków i bliskich zabitych - wszystko, by przywrócić pamięć o zagładzie, która została pominięta w powojennych rachunkach krzywd.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 295-304. Oznaczenia odpowiedzialności: Kalina Błażejowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Nowa książka autorki wydawniczego fenomenu "Cudowny chłopak". Oparta na powieści graficznej R.J. Palacio pod tym samym tytułem. Na podstawie "Białego ptaka" powstał film z "Helen Mirren" i "Gillian Anderson" (polska premiera w 2024 roku).
Powieść o harcie ducha, odwadze i dobroci, które nie umierają nawet w najmroczniejszych czasach. Julian, który w "Cudownym chłopaku" jest jednym z prześladowców Auggiego, poznaje poruszającą historię swojej babci z czasów II wojny światowej. Sara Blum wiedzie idylliczne życie z uwielbiającymi ją rodzicami. Są jednak Żydami i ich świat wali się w gruzy, gdy do Francji wkraczają Niemcy. Oddzielona od rodziny Sara, która musi uciekać przed nazistami, otrzymuje pomoc z zupełnie niespodziewanej strony. Od niepełnosprawnego chłopca o imieniu Julian, gotowego zaryzykować wszystko, by ją uratować. Choć ona nigdy nie stanęła w jego obronie, gdy był wyśmiewany w szkole przez kolegów. Ukryta w jego domu, odcięta od wszystkiego, znajduje ucieczkę w przyjaźni z Julianem i w świecie, który wspólnie odkrywają.
Ta historia, choć jej akcja rozgrywa się kilkadziesiąt lat temu, jest wciąż aktualna, bo przypomina, że warto być dobrym, mimo że czasem wymaga to wielkiej odwagi.
UWAGI:
Nazwa głównego autora wyróżniona typograficznie. Oznaczenia odpowiedzialności: [tekst i ilustracje] R.J. Palacio i Erica S. Perl ; z angielskiego przełożyła Maria Olejniczak-Skarsg?rd.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W krainie, w której król zabronił oddawania czci bogom i nakazał wyplenienie wszelkich bóstw, bogobójcy mają pełne ręce roboty. Nie wszystkim podoba się taki stan rzeczy. Elogast, weteran wielkiej bitwy z bogami i przyjaciel monarchy, porzucił stan rycerski, żeby wieść spokojne życie w ustronnym miejscu i zapomnieć o wojennych koszmarach. Przeznaczenie pokrzyżuje mu jednak te plany - Elogast znowu będzie musiał chwycić za miecz.
Mieczem włada także Kissen, znamienita bogobójczyni, u której profesjonalizm przeplata się z osobistymi urazami wobec bóstw i ich wyznawców. Ich losy połączą się za sprawą pewnej dziewczynki, dziedziczki wysokiego rodu, która straciła dom i bliskich. Cała trójka wyruszy na pełną niebezpieczeństw wyprawę w towarzystwie bożka o zwierzęcych kształtach...
UWAGI:
Stanowi część 1 cyklu. Oznaczenia odpowiedzialności: Hannah Kaner ; przełożył Jacek Drewnowski.
W krainie, w której król zabronił oddawania czci bogom i nakazał wyplenienie wszelkich bóstw, bogobójcy mają pełne ręce roboty. Nie wszystkim podoba się taki stan rzeczy. Elogast, weteran wielkiej bitwy z bogami i przyjaciel monarchy, porzucił stan rycerski, żeby wieść spokojne życie w ustronnym miejscu i zapomnieć o wojennych koszmarach. Przeznaczenie pokrzyżuje mu jednak te plany - Elogast znowu będzie musiał chwycić za miecz. Mieczem włada także Kissen, znamienita bogobójczyni, u której profesjonalizm przeplata się z osobistymi urazami wobec bóstw i ich wyznawców. Ich losy połączą się za sprawą pewnej dziewczynki, dziedziczki wysokiego rodu, która straciła dom i bliskich. Cała trójka wyruszy na pełną niebezpieczeństw wyprawę w towarzystwie bożka o zwierzęcych kształtach...
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Być parą z niepełnosprawnością intelektualną : studium mikroetnograficzne w kontekście teorii postkolonialnej Homiego K. Bhabhy "Studium mikroetnograficzne w kontekście teorii postkolonialnej Homiego K. Bhabhy "
Fenomen bycia parą (relacji) kobiety i mężczyzny z niepełnosprawnością intelektualną głębszego stopnia interesuje mnie od dawna, sam zaś pomysł jego przemyślanej i celowo zaprojektowanej eksploracji zrodził się podczas realizacji zupełnie innego przedsięwzięcia badawczego. Dotyczyło ono poznawania codziennego życia wymienionej grupy osób przez obserwację zachowań językowych badanego środowiska (D. Krzemińska, 2009, 2012c). Już wtedy zdałam sobie sprawę z tego, że placówka, w której przeprowadzałam badania — a był nią środowiskowy dom samopomocy — jest przestrzenią, w jakiej dorosłe osoby z głębszym stopniem niepełnosprawności intelektualnej nie tylko angażują się w proponowane im rodzaje i formy terapii zajęciowej czy inne aktywności, ale także nawiązują relacje międzyosobowe. Wśród tych relacji jako niezwykle istotne jawi się bycie parą. (fragment ze wstępu)
Rozdział 1. Wprowadzenie w kontekst pola przedmiotowego — wokół (nie)zdolności do bycia parą z niepełnosprawnością intelektualną
Dyskurs upośledzonego ucznia i wychowanka — (nie)dorosłość z obniżonym ilorazem inteligencji w kolizji z wiekiem biologicznym
Dyskurs ułomnej uczuciowości — kwestionowanie zdolności do (za)kochania
Odkrycie seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną i kłopotliwa natura jej ekspresji
Dylematy i pytania o wsparcie w dorosłości — wiele mówiąca (nie)obecność zainteresowania kobietą i mężczyzną z niepełnosprawnością intelektualną jako parą * Rozdział 2. Metodologiczny kontekst badań — konstrukcja własnego projektu
Zakreślenie obszaru przedmiotowego i jego umiejscowienie w jakościowej strategii badawczej
Metodologiczny dylemat i jego rozstrzygnięcie: rekonstrukcja założeń dotyczących metod(y) badań i miejsca akcji
Strategia etnograficzna w poznawaniu zjawiska bycia parą osób z niepełnosprawnością intelektualną
Pisanie etnografii
Deklaracja paradygmatyczna
Miejsce akcji i badane osoby a etyczny aspekt badań
Rozdział 3. Par portrety subiektywne. „Przekształcenie” danych empirycznych z badań w tekst — opowieści z terenu
Maria i Henryk. "Przyszli tutaj, spotkali się i to spotkanie utrzymują! Trzymają tą relację, mocno trzymają — bo stali się sobie bliscy. I się tego trzymają!"
Maria i Henryk jako para w perspektywie terapeutów: "To jest taka para, która bez siebie nie jest w stanie funkcjonować"
Marta i Dawid, Marta i Adrian, Marzena i Adrian, Marzena i Dawid — hermetyczny krąg relacji damsko-męskich w placówce wsparcia * Marta i Dawid. "No, wszystko dobrze! Pięknie jest! A co!"
Marta i Adrian. "Nie chcę być z Adrianem! A on ciągle za mną łazi!"
Marzena i Adrian. "Ja Marzenkę bardzo kocham. Bardzo chcę się o nią troszczyć, opiekować, być z nią cały czas. Cały czas z nią być"
Marzena i Dawid. "Tak, tak, jesteśmy razem, jest bardzo dobrze. No, wreszcie jest tak, jak miało być"
Marta — Dawid, Marta — Adrian, Marzena — Adrian, Marzena — Dawid jako pary w perspektywie terapeutów
Leitmotiv ośrodka! Tu się wszystko kotłuje wokół tego * Terapeuci o Marcie i Dawidzie: "ONA BARDZO SIĘ W NIM ZAKOCHAŁA i najważniejsze dla niej było to, żeby on BYŁ! "
Marzena i Adrian widziani przez terapeutów : "Tak naprawdę to tylko Adrian chciał z nią być. Ona nie. […] Ona to robiła dla mamy. Bo Adrian bardzo podobał się mamie Marzeny jako odpowiedni dla jej córki chłopak"
Marzena i Dawid — zapoczątkowanie relacji w oglądzie terapeutów: "Znudził się Martą. Zauroczył Marzeną. Tamta opatrzyła mu się?"
Małgorzata i Tomasz: "No, to pasujemy do siebie, misiu, nie? […] Tylko że tamten jeszcze nie wie, bo ja go nie chcę zranić"
Małgorzata i Tomasz jako para w perspektywie terapeutów: "To jest taki związek… trochę takich flirtujących nastolatków "
Alina i Dariusz: "No, my jesteśmy poważną parą! W ogóle jak się jest parą tutaj, to się jest ważnym!"
Alina i Dariusz jako para w perspektywie terapeutów: "No, są parą. Tutaj są. Ale jakiejś głębi w tym nie ma"
Dominika i Paweł: "[…] jak chcesz, to już jestem wolny. A ona — że tak!"
Dominika i Paweł jako para w perspektywie terapeutów: "Na pewno jest to jeden z najfajniejszych związków tu w ośrodku. Oni wzajemnie coś sobie dają!"
Postscriptum. Być (z) parą w środowiskowym domu samopomocy
Rozdział 4. Być parą z niepełnosprawnością intelektualną — interpretacja zjawiska w wybranych kategoriach teorii postkolonialnej Homiego K. Bhabhy
(O) czym jest postkolonializm? * Mimikra, czyli upodobnienie — transformacja pary z niepełnosprawnością intelektualną w „cywilizowany” podmiot
Poruszający esej Sunaury Taylor uświadamia nam, że bez wyzwolenia zwierząt nie uda się doprowadzić do wyzwolenia osób z niepełnosprawnością, gdyż zarówno jednym, jak i drugim wartość odbiera ten sam - oparty na dyskryminacji - antropocentryczny system.
Ta książka to także mocny głos przeciwko stygmatyzacji niepełnosprawności, która w dominującej narracji przedstawiana jest jako zjawisko negatywne, w najlepszym razie dające okazję pełnosprawnym jednostkom do rozwijania empatii i przejawiania troski, zaś osobom postrzeganym przez społeczeństwo jako "kalekie" do walki i przekraczania siebie.
W ujęciu Taylor niepełnosprawność jest innym sposobem przeżywania świata, dyspozycją, która pomaga nam postawić ważne pytania o to, w jakiej kulturze i jakim społeczeństwie chcielibyśmy żyć.
Niepełnosprawność odsłania ułomność takich wartości, jak produktywność czy wydajność, prawdziwe znaczenie nadając tak potrzebnym dzisiaj współzależności i wspólnocie: ludzi, zwierząt oraz środowiska.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Sunaura Taylor ; przełożyła Katarzyna Makaruk.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kleber ma 17 lat i właśnie przeniósł się do Paryża. Nie może się doczekać, aż znajdzie mieszkanie, pójdzie do nowej szkoły i zacznie umawiać się z dziewczynami. Jest tylko jeden kłopot. Kłopot, który nie rozstaje się z pluszowym królikiem, lubi szukać dzidzików ukrytych w tefelonie i umie bardzo szybko liczyć ("jeden, dwa, trzy, cztery, be, dwanaście"). Ma ksywę Bystrzak, 22 lata i umysł trzyletniego dziecka.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Marie-Aude Murail ; z języka francuskiego przełożyła Bożena Sęk.
"Czy mogę ci mówić MAMO" to prawdziwa historia niezwykłej adopcji. Autorka to kobieta tuż po rozwodzie. Samotna mama z niepełnosprawnym synem, adoptowaną córeczką i zbuntowanym nastolatkiem, która buduje swoje życie na nowo. Michał to szkolny kolega najstarszego syna autorki, nastolatek z domu dziecka. Chłopców łączą wspólne ucieczki ze szkoły, którym kres stawia autorka podejmując się codziennego transportu niesfornych uczniów. Te krótkie wycieczki stają się nieoczekiwanym początkiem drogi do raju, o którym Michał zawsze marzył.
Ten raj nazywa się RODZINA. Droga do niego wiedzie przez liczne urzędy, policyjne komisariaty, sądy i szpitalne korytarze. Autorka z niespotykaną szczerością opowiada o sukcesach i porażkach, ale przede wszystkim o wielkiej, bezwarunkowej miłości do dziecka, które nie boi się ulicznych walk, bólu i cierpienia, ale najbardziej na świecie boi się być kochane.
Niezwykle poruszające są fragmenty książki napisane przez Michała, który z wielką odwagą dzieli się z czytelnikami swoimi nadziejami, lękami i tragediami.
"Czy mogę ci mówić MAMO" to trzymająca w napięciu powieść napisana przez samo życie, jednocześnie literatura faktu i poradnik nie tylko dotyczący adopcji. To skarbnica wiedzy dla wszystkich rodziców poszukujących mądrych rozwiązań i cennych wskazówek wychowawczych.
Część poradnicza książki została napisana przy współpracy z Wojewódzkim Ośrodkiem Adopcyjnym w Warszawie oraz Towarzystwem "Nasz Dom" wspierającym rodzinną opiekę zastępczą.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Agata Komorowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 632268 od dnia 2024-05-13 Wypożyczona, do dnia 2024-06-12
